still ill

Ακρυλικά απογεύματα

Καθώς επέστρεφα στο σπίτι μου νωρίς το απόγευμα συνάντησα τυχαία μια παλιά γνωστή,συμμαθήτρια μου από το σχολείο.
-"Χριστίνα";τη φώναξα διστακτικά βλέποντας την να σέρνει ένα καρότσι μωρού ενώ στο δεξί της χέρι κρεμόταν ένα κοριτσάκι.
Φοβόμουν ότι δε θα με γνωρίσει,ο χρόνος μου προσέθεσε κιλά και μου αφαίρεσε μαλλιά.Ξαφνιασμένη γύρισε προς το μέρος μου,όταν με είδε χαμογέλασε με οικειότητα.
-Τι κάνεις,πάνε τόσα χρόνια που δεν έχουμε βρεθεί,τους έχω χάσει όλους από τότε, δεν έχω κρατήσει επαφή ,βλέπεις.Οικογενειακές υποχρεώσεις,μπλεξίματα,προβλήματα,ξέρεις!
Ναι,ξέρω, είπα ασυναίσθητα,ανάθεμα και αν ήξερα,εκείνη τη στιγμή δεν μπορούσα καν να διανοηθώ πως αυτό το petite,mignonne κορίτσι ήταν μητέρα δύο παιδιών.
Δεν ήξερα ότι παντρεύτηκες, είπα κάπως αμήχανα,ζητώντας στη συνέχεια να μάθω λεπτομέρειες.
-Με τον άντρα μου,το Δημήτρη,μάλλον δεν τον ξέρεις,μεγαλώσαμε στην ίδια γειτονιά.Κάποια στιγμή τα 'φερε έτσι η ζωή και αποφασίσαμε να παντρευτούμε."Μάλιστα",σκέφτηκα ,θαυμάζοντας τη λακωνική αλλά ουσιαστική αφήγησή της.
Η μικρή έχει τα μάτια σου,της είπα,κοιτάζοντας το wannabe Δημοσθένης Ταμπάκος κοριτσάκι που με παρατηρούσε αμίλητο με ύφος σερίφη του αμερικανικού νότου που συλλαμβάνει μαύρο ,ο οποίος τυγχάνει να είναι κομμουνιστής και ομοφυλόφιλος.
"Εσύ τι έκανες,παντρεύτηκες";η φωνή της Χριστίνας ήρθε να με αποσπάσει από τους γελοίους συνειρμούς μου και να με βάλει σε δύσκολη,πραγματικά,θέση.Πιο άνετα θα απαντούσα σε ερωτήσεις των αιμοδιψών ανακριτών της φωσκολικής Μόρντορ,μπροστά στους οποίους,ακόμα και ο δικαστής Ντρεντ μοιάζει με σχολειαρόπαιδο,παρά σ'αυτό.Προσπάθησα να δώσω μια απάντηση,κάτι οι σπουδές,κάτι η άσχημη οικονομική κατάσταση...Μου χάρισε ένα τρυφερό βλέμμα,σαν να κατανοούσε και ψιθύρισε:Μην ανησυχείς,θα τη βρεις μια μέρα την αγάπη,αρκεί να ελπίζεις σ'αυτήν και να την αναζητάς.
Ανταλλάξαμε ευχές για τις γιορτές και χωρίσαμε.Τους είδα να απομακρύνονται αργά,το μικρό κορίτσι γύρισε και με κοίταξε.Μου φάνηκε οτι χαμογέλασε,σήκωσα τα μάτια μου ψηλά,ο ουρανός ήταν άσπρος σα γάλα.

posted by still ill @ 12:20 AM